مارک برگه ای دارد که در آن قیمت محصولات را برای یک گروه اجتماعی نگه می دارد. هر ردیف نشان دهنده یک محصول (سیب، هویج، کاهو و غیره) و هر ستون نشان دهنده تاریخ خرید است. بنابراین، تقاطع هر سطر و ستون نشان دهنده قیمتی است که یک کالای تولیدی در یک تاریخ خاص خریداری شده است. همه اقلام در تاریخ معینی خریداری نمی شوند. مارک به فرمولی نیاز دارد که برای یک کالای خاص، درست ترین مقدار (قیمت) را برای آن کالا برگرداند.
یک راه آسان برای رسیدگی به این موضوع استفاده از تابع LOOKUP است. بیایید بگوییم که ستون های تاریخ شما B:N هستند. اگر می خواهید آخرین قیمت (راست ترین مقدار) در ردیف 2 را بفهمید، می توانید از موارد زیر استفاده کنید:
=LOOKUP(999,B2:N2)
این کار می کند زیرا LOOKUP تنها با دو پارامتر کار می کند. اولی مقداری است که می خواهید جستجو کنید و دومی آرایه ای (محدوده سلول ها) است که در آن مقدار را جستجو کنید. اگر مقدار پارامتر اول یافت شود، مقدار برگردانده می شود. به عبارت دیگر، اگر مقدار 999 را در یکی از سلول های B2:N2 داشته باشید، 999 برگردانده می شود.
با این حال، ترفند در اینجا تعیین مقداری در پارامتر اول است که بسیار بزرگتر از بزرگترین قیمت خرید پیش بینی شده است. اگر پیش بینی می کردید که ممکن است چیزی را با قیمت 999 دلار یا بیشتر خریداری کنید، می توانید به سادگی مقدار را در پارامتر اول افزایش دهید:
=LOOKUP(9^9,B2:N2)
هنگامی که LOOKUP نتواند مقدار مورد نظر را پیدا کند، آخرین مقدار آرایه را برمی گرداند - آخرین قیمت نشان داده شده در محدوده سلول ها.
بزرگترین اشکال این روش این است که باید به خاطر داشته باشید که وقتی ستون های بیشتری از داده را اضافه می کنید، محدوده سلول ها را به روز کنید. همانطور که در اینجا نشان داده شده است، می توانید به سادگی با بزرگتر کردن محدوده بسیار بیشتر از آنچه در اینجا نیاز دارید، از این موضوع دور شوید:
=LOOKUP(9^9,B2:AZ2)
البته، اگر با داده های خود از ستون AZ عبور کنید، همچنان به همان نیاز برای به روزرسانی مشخصات محدوده نیاز دارید. اگر نمی خواهید نگران نیاز به انجام این کار باشید، می توانید استفاده از توابع INDEX و MATCH را به این صورت ترکیب کنید:
=INDEX(2:2,MATCH(9^9,2:2))
در این فرمول، تابع MATCH سعی می کند در ردیف 2 مقداری برابر با 9^9 مطابقت دهد. اگر نمی توان آن را پیدا کرد، MATCH شماره ستون آخرین مقدار در سطر را برمی گرداند. سپس از این به عنوان یک افست برای تابع INDEX استفاده می شود، که مقدار تغییر سلول در ردیف 2 را برمی گرداند. البته این، سمت راست ترین مقدار در ردیف است.
برای ایده های بیشتر فرمول ممکن، این نکته را ببینید:
https://tips.net/T11250
بزرگ ترین تفاوت بین ایده های آن نکته و این نکته این است که باید احتمال وجود فرمول ارزش صفر در سمت راست ترین سلول های یک ردیف را در نظر بگیرد، در حالی که وضعیت مارکس اینطور نیست. (این بدان معناست که مارک می تواند از فرمول های ساده تری نسبت به نکته دیگر استفاده کند.)
