گزارش‌های رویداد مانند فایل‌های سیستمی هستند که اطلاعات خاصی توسط برنامه‌هایی نوشته می‌شوند که هیچ وسیله خروجی دیگری ندارند. به عنوان مثال، یک سرویس ویندوز بدون رابط کاربری اجرا می‌شود، بنابراین وقتی سرویس می‌خواهد پیامی را ارسال کند، این کار را با نوشتن در گزارش رویداد انجام می‌دهد. شما نمایشگر رویداد را اجرا می کنید تا ببینید در طول زمان چه چیزی در گزارش رویداد نوشته شده است.
چهار گزارش متداول رویداد عبارتند از Application، Security، Setup و System، اگرچه بسیاری دیگر نیز وجود دارند. و می توانید نماهای سفارشی از گزارش ها ایجاد کنید تا به راحتی بتوانید دقیقاً اطلاعات مورد نظر خود را مشخص کنید. به عنوان مثال، یک گزارش رویداد به نام Microsoft | وجود دارد ویندوز | تشخیص-عملکرد | عملیاتی. این گزارش حاوی اطلاعاتی درباره عملکرد بوت آپ است. اگر می‌خواهید روشی سریع برای مشاهده رویدادهایی که باعث می‌شوند سیستم شما کندتر از آنچه می‌خواهید بوت شود، ایجاد کنید، می‌توانید یک نمای سفارشی (یا یک فیلتر) برای مشاهده آن گزارش ایجاد کنید و فقط رویدادهای "101" را (هر کدام) نمایش دهید. نوع رویداد دارای شناسه رویداد است و شناسه رویداد 101 برای راه اندازی برنامه های آهسته است).
علاوه بر مشاهده رویدادها در زمان واقعی، می توانید فایل هایی را روی دیسک ایجاد کنید که حاوی اطلاعات رویداد هستند. سپس، می توانید آن گزارش های ذخیره شده را در زمان دیگری مشاهده کنید.
گزارش رویدادها منابع خوبی برای مدیران سیستم هستند و همچنین برای برنامه نویسان نیز مفید هستند. ممکن است یک سرویس ویندوز بنویسید که رابط کاربری ندارد، اما می‌خواهید اطلاعات مهمی را که ارائه می‌کند، ثبت کنید. یکی از راه‌های انجام این کار این است که سرویس را در گزارش رویداد بنویسید.
کار دیگری که می توانید با گزارش رویدادها انجام دهید این است که یک کار را به یک گزارش یا حتی یک رویداد خاص متصل کنید تا زمانی که آن گزارش در آن نوشته می شود (یا آن رویداد فعال می شود)، وظیفه شما فعال شود.
