ویندوز این قابلیت را دارد که به طور خودکار با فایل ها و پوشه های فشرده شده برخورد کند. ایده استفاده از فشرده سازی کاهش حجم فایل ها و در نتیجه آزاد کردن فضای دیسک است. اگرچه هنگام فشرده‌سازی و غیرفشرده کردن فایل‌ها، عملکرد کمی کاهش می‌یابد، اما اگر فضای دیسک شما کم است و می‌توانید مقدار زیادی از آن را آزاد کنید، فشرده‌سازی یک استراتژی مفید است.
می توانید یک پوشه فشرده از طریق Windows Explorer (ویندوز 7) یا فایل اکسپلورر (ویندوز 8 و ویندوز 10) ایجاد کنید. به محلی که می‌خواهید پوشه فشرده خود را ایجاد کنید بروید، روی قسمت خالی در قسمت سمت راست Explorer کلیک راست کرده و New | پوشه فشرده (زیپ شده) از منوی زمینه ایجاد شده. (شکل 1 را ببینید.)
شکل 1. ایجاد یک پوشه فشرده.
این پوشه فشرده با نام پیش فرض انتخاب شده ایجاد می کند. شروع به تایپ نامی که می خواهید به پوشه اختصاص دهید، کنید و Enter را فشار دهید . اکنون می توانید فایل ها را به آن پوشه کپی یا منتقل کنید، و ویندوز به طور خودکار هر چیزی را که در آن قرار می دهید فشرده می کند. (بدیهی است که اگر هدف شما آزاد کردن فضای دیسک است، می خواهید
move
فایل‌های بزرگ در پوشه فشرده برخلاف کپی کردن فایل‌ها.) طبیعتاً، اگر فایلی را از یک پوشه فشرده خارج کنید، ویندوز به طور خودکار فایل را هنگامی که در محل جدیدش قرار می‌گیرد، از حالت فشرده خارج می‌کند.
اگر گروهی از فایل‌ها را دارید که می‌خواهید در یک پوشه فشرده جدید قرار دهید، یک راه عالی برای انجام این کار این است که همه فایل‌ها را در Explorer انتخاب کنید، سپس روی آن فایل‌ها کلیک راست کنید. یکی از گزینه ها Send To است و می توانید از بین گزینه های موجود، پوشه فشرده (زیپ شده) را انتخاب کنید. نتیجه این است که Explorer یک پوشه فشرده جدید ایجاد می کند که از همان نام ریشه فایلی که روی آن راست کلیک کرده اید استفاده می کند.
یک نکته در مورد فایل‌های موجود در یک پوشه فشرده: کاری که می‌توانید با این فایل‌ها انجام دهید تا حدودی محدود است. برای مثال، نمی‌توانید زمانی که این فایل‌ها در پوشه هستند، ویرایش، باز کردن یا تغییر نام آن‌ها را انجام دهید. انتقال فایل ها به پوشه های فشرده از این نظر شبیه به داشتن یک آرشیو آنلاین فشرده است.
