Tish متعجب است که تفاوت بین فیلدهای SEQ و LISTNUM چیست. او سندی دارد که می‌خواهد آن را به بخش‌های شماره‌دار تقسیم کند، و به چیزی نیاز دارد که اگر بخشی را اضافه یا حذف کرد، به‌طور خودکار به‌روزرسانی شود، و چیزی که به او امکان ارجاع متقابل را بدهد.
بیایید با بررسی تفاوت بین این دو زمینه شروع کنیم. در اینجا دستورات مربوط به دو فیلد آمده است:
{ SEQ name [bookmark] [switches] } { LISTNUM "name" [switches] }
دقیقاً می‌توانید ببینید که فیلد SEQ به شما امکان می‌دهد یک نام نشانک اختیاری که به متن نشانک‌شده در جای دیگری در سندتان اشاره دارد، اضافه کنید. این بدان معنی است که شما می توانید از SEQ برای ارجاع متقابل استفاده کنید، اما نمی توانید از LISTNUM برای ارجاعات متقابل استفاده کنید.
جالب است که اطلاعات مختلف فایل Help در Word بیان می کند که LISTNUM برای لیست های پیچیده شماره گذاری شده بهتر است. تنها موقعیتی که متوجه شدم این درست است این است که می خواهید فیلد با هر شماره گذاری خودکار در سند شما تعامل داشته باشد. برای مثال، می‌توانید نحوه استفاده از شماره‌گذاری خودکار در یک سند را با استفاده از پارامترهای «نام» که به دنباله‌های شماره‌گذاری داخلی اشاره می‌کنند (مانند «NumberDefault»، «OutlineDefault» و «LegalDefault») تغییر دهید.
در حالی که فیلد SEQ به شما اجازه نمی دهد با شماره گذاری خودکار تعامل داشته باشید، آرایه وسیع تری از سوئیچ ها را نسبت به فیلد LISTNUM ارائه می دهد. (شما می توانید حسابداری کامل سوئیچ های موجود برای هر دو فیلد را با جستجو در قسمت مشاهده کنید
وب سایت یا با دسترسی به سیستم راهنمای Word.)
کاربران باتجربه Word عموماً متوجه می شوند که فیلد SEQ در اکثر شرایط از فیلد LISTNUM متنوع تر و قدرتمندتر است. به همین دلیل، اغلب فیلد SEQ را پیدا می کنید که برای هر راه حل شماره گذاری سفارشی استفاده می شود.
