تایپوگراف ها از خط تیره های مختلف برای اهداف مختلف استفاده می کنند. تنها تفاوت خط تیره ها در عرض آنهاست. برای مثال، وقتی کلید منهای را فشار می‌دهید، یک نوع خط تیره دریافت می‌کنید - این یک خط تیره است که بسیار باریک است. خط تیره بلندتر، خط خط نامیده می شود، زیرا عرض آن با حروف کوچک n برابر است. خط خط معمولاً برای نشان دادن محدوده اعداد استفاده می شود. باز هم پهن تر em-dash است که به اندازه ی حروف کوچک m است. em-dash معمولاً در جمله ها به عنوان خط تیره بین بندها استفاده می شود.
برای درج یک خط خط در سند خود، کلید Alt را نگه دارید و 0150 را در صفحه کلید عددی تایپ کنید. یک em-dash با نگه داشتن کلید Alt و تایپ 0151 تولید می شود . همچنین می‌توانید از تب کاراکترهای ویژه در کادر محاوره‌ای نماد برای اضافه کردن خط تیره‌ها استفاده کنید.
ممکن است با استفاده از خط تیره های em- و en-dash در کار با Word آشنا باشید. آنها در اکسل به همین ترتیب کار می کنند. تنها نکته این است که وقتی از خط تیره های ویژه استفاده می کنید (برخلاف علامت منفی معمولی)، اکسل به طور خودکار اطلاعات موجود در سلول شما را به عنوان متن در نظر می گیرد.
