تابع FORECAST میتواند هر زمان که مجموعهای از جفتهای داده موجود (x-values و y-values) داشته باشید و بخواهید یک مقدار y تخمینی را به یک مقدار x جدید محاسبه کنید، استفاده میشود. اکسل یک رگرسیون خطی را بر اساس مقادیر موجود انجام می دهد و سپس x-values را در عبارت رگرسیون وارد می کند که به شما یک مقدار y می دهد. x-value جدید می تواند هر مقداری داشته باشد و محدود به بزرگتر از x-value های موجود نیست.
تابع FORECAST از نحو زیر استفاده می کند:
=FORECAST(X, Yrange, Xrange)
در این استفاده، X مقدار X است که میخواهید FORECAST مقدار Y را برای آن برگرداند. پارامترهای Yrange و Xrange مجموعه ای از مقادیر Y و X هستند.
به عنوان مثال، بیایید بگوییم که شما در حال رژیم گرفتن هستید، و تصمیم دارید وزن خود را هر روز پیگیری کنید. هر روز تاریخ را در ستون A و وزن آن روز را در ستون B وارد میکنید. پس از حدود 10 روز اندازهگیری، میتوانید از این جفت دادهها برای پیشبینی اینکه چه زمانی به وزن هدف خود خواهید رسید، استفاده کنید. اگر وزن مورد نظر شما 160 پوند است، می توانید از فرمول زیر استفاده کنید:
=FORECAST(160, A2:A11, B2:B11)
نتیجه تاریخ پیش بینی شده ای است که به وزن مورد نظر می رسید. (البته این یک مثال بسیار ساده است. مگر اینکه متابولیسم شما غیرطبیعی باشد، کاهش وزن شما از یک خط مستقیم پیروی نمی کند؛ احتمالاً با گذشت زمان کاهش می یابد.)
اکسل "خط روند" (با استفاده از رگرسیون خطی) نقاط در A2:B11 را محاسبه می کند (یعنی فرض می کند یک رابطه خطی بین تاریخ ها و وزن ها وجود دارد. (این خط روند همان چیزی است که از رسم نمودار بدست می آورید. جفت داده ها و اضافه کردن یک خط روند به نمودار.)
تناسب تابع FORECAST با آنچه میخواهید انجام دهید مستقیماً با ویژگیهای دادههایی که با آن کار میکنید مرتبط است. برای مثال، فرض کنید دادههایی دارید که در طول زمان 5 درصد در ماه افزایش مییابد و میخواهید پیشبینی کنید که این دادهها چگونه در آینده پیشرفت خواهند کرد. در چنین شرایطی نمیخواهید از FORECAST استفاده کنید زیرا بر روی دادههای خطی کار میکند و افزایش 5 درصدی در ماه خطی نیست - نمایی است. تطبیق یک روند خطی به مجموعه داده های نمایی منجر به دست کم برآوردی در هنگام پیش بینی داده ها می شود. در عوض باید از تابع GROWTH استفاده کنید زیرا برای داده های شما مناسب تر است.