لیبی می خواهد یک شماره ردیف را در ستون A از کاربرگ خود وارد کند. او می خواهد ستون تعداد صحیح سطر را منعکس کند، حتی زمانی که ردیف هایی را اضافه یا حذف می کند.
نیازی که لیبی بیان کرده است مانع استفاده از هر طرح شماره گذاری ثابت در ستون A می شود. از آنجایی که او می خواهد در صورت افزودن یا حذف ردیف ها، شماره ردیف ها به طور خودکار به روز شوند، پس یک فرمول مورد نیاز است. هر تعداد فرمول وجود دارد که می توانید در ستون A استفاده کنید که یک شماره ردیف را برمی گرداند. شاید ساده ترین کار استفاده از تابع ROW باشد، مانند این:
=ROW()
این فرمول شماره ردیف سلولی که فرمول در آن ظاهر می شود را برمی گرداند. اگر می خواهید شماره ردیف برگشتی را جبران کنید (به عنوان مثال، اگر تعدادی سرصفحه در ردیف های 1 و 2 دارید و می خواهید سلول A3 مقدار ردیف 1 را برگرداند)، می توانید فرمول را تغییر دهید تا تنظیم مورد نظر را منعکس کند:
=ROW()-2
البته، تابع ROW تنها نامزد فرمول های شما نیست. شما همچنین می توانید از فرمولی استفاده کنید که در واقع محتویات ستون مجاور (B) را بررسی می کند و فقط در صورتی که چیزی در آن سلول مجاور وجود داشته باشد، شماره ردیف را برگردانید.
=IF(TRIM(B1)<>"",COUNTA($B$1:B1)&".","")
این فرمول که در سلول A1 قرار داده شده است، محتویات سلول B1 را بررسی می کند. اگر چیزی در آنجا وجود داشته باشد، تابع COUNTA برای شمارش تعداد سلول های اشغال شده بین سلول B1 و هر سلولی که در سمت راست جایی است که این فرمول قرار دارد استفاده می شود. این فرمول همچنین یک نقطه بعد از شماره ردیفی که برگردانده شده است قرار می دهد. همانطور که نشان داده شده است، مطمئن شوید که علائم دلار گنجانده شده است، و سپس فرمول را به تعداد سلول های لازم برای ایجاد شماره ردیف خود کپی کنید.
مزیت فرمولی مانند این این است که قبل از اینکه شماره ردیف را برگرداند، بررسی می کند که آیا چیزی در ستون B وجود دارد یا خیر. این بدان معناست که می توانید فرمول را فراتر از انتهای واقعی ردیف های داده تان کپی کنید، و تنها ردیف هایی که داده ها دارند (که توسط چیزی در ستون B راه اندازی شده اند) شماره ردیف خواهند داشت. همین نوع تکنیک را می توان با تابع ROW به جای تابع COUNTA استفاده کرد:
=IF(TRIM(B1)<>"",ROW()&".","")
