لری یک کاربرگ دارد که از تابع COUNTIF به طور گسترده استفاده می کند. یک استفاده معمولی مشابه موارد زیر خواهد بود:
=COUNTIF(B5:B25,">=2")
این به خوبی کار می کند، اما لری می خواهد پارامتر دوم را با استفاده از یک سلول یا مرجع نام، مانند ">=B3" یا ">=Goal" مشخص کند. مشکل این است که لری نمی تواند آن نوع مراجع را به کار ببرد.
در واقع، اگر از سینتکس زیر برای COUNTIF استفاده کنید، به نتایجی که می خواهید نخواهید رسید:
=COUNTIF(B5:B25,">=B3")
دلیل آن این است که همه چیز در نقل قول بخشی از یک رشته به معنای واقعی کلمه در نظر گرفته می شود. به عبارت دیگر، B3 (در این مورد) یک مرجع سلولی را نشان نمی دهد، بلکه دو کاراکتر B و 3 را نشان می دهد.
راه حل این است که مرجع سلول را خارج از علامت نقل قول قرار دهید، به این ترتیب:
=COUNTIF(B5:B25,">=" & B3)
در این مورد B3 تحت اللفظی نیست، بلکه اشاره ای به محتویات سلول B3 است. به عنوان مثال، اگر سلول B3 حاوی مقدار 49 باشد، این نمونه از COUNTIF به این صورت ترجمه می شود:
=COUNTIF(B5:B25,">=49")
اگر می خواهید از یک مرجع سلول در فرمول استفاده کنید، و آن مرجع سلول را در جای دیگری در کاربرگ خود کپی می کنید، ممکن است بخواهید مطمئن شوید که از یک مرجع مطلق به سلول استفاده می کنید، مانند این استفاده:
=COUNTIF(B5:B25,">=" & $B$3)
به این ترتیب می توانید فرمول را بدون تغییر مرجع سلول B3 به سلول دیگر اکسل کپی کنید. شما می توانید به طور مشابه از یک مرجع سلولی با نام در فرمول خود با استفاده از تکنیک مشابه استفاده کنید:
=COUNTIF(B5:B25,">=" & Goal)
اگر ترجیح می دهید، می توانید به سادگی معیاری برای COUNTIF در سلولی که به آن ارجاع می دهید قرار دهید. به عنوان مثال، سلول B3 می تواند حاوی متن ">=49" بدون علامت نقل قول باشد. سپس می توانید استفاده خود از COUNTIF را به این صورت ساده کنید:
=COUNTIF(B5:B25,B3)
