وقتی ماکروها را در اکسل می نویسید، از یک زبان برنامه نویسی به نام Visual Basic for Applications (VBA) استفاده می کنید. این بر اساس زبان برنامه نویسی بیسیک، با پسوندهای خاص اکسل است. یکی از ویژگی های زبان این است که می توانید از زیر روال ها در برنامه های خود استفاده کنید. به عنوان مثال، ماکرو VBA زیر را در نظر بگیرید:
Sub Macro1()
TestSub
End Sub
Sub TestSub()
MsgBox "In the subroutine"
End Sub
این ماکرو ساده (Macro1) کاری جز فراخوانی یک زیربرنامه (TestSub) انجام نمی دهد، که به نوبه خود یک جعبه پیام را نمایش می دهد تا به شما اطلاع دهد که در زیربرنامه قرار دارد. وقتی روی OK کلیک می کنید تا کادر پیام حذف شود، زیرروال به پایان می رسد و کنترل را به برنامه اصلی برمی گرداند. شما می توانید به تعداد دلخواه زیربرنامه در یک برنامه VBA داشته باشید. هدف هر کدام باید انجام وظایف مشترک باشد تا مجبور نباشید همیشه یک کد را بازنویسی کنید.
همچنین می توانید پارامترها را به زیربرنامه های خود ارسال کنید. سپس این پارامترها می توانند توسط زیربرنامه شما اعمال شوند. به عنوان مثال، ماکرو زیر را در نظر بگیرید:
Sub Macro1()
A = 1
PrintIt A
End Sub
Sub PrintIt(x)
MsgBox "Value: " & x
End Sub
این یک ماکرو ساده است که یک متغیر را تنظیم می کند و سپس آن را در یک فراخوانی زیر روال به PrintIt ارسال می کند. این زیر روال مقدار متغیر را در یک جعبه پیام نمایش می دهد و سپس (پس از فشار دادن OK) به برنامه تماس باز می گردد.
توجه داشته باشید که زیربرنامه از همان نام متغیری که ارسال شده است استفاده نمی کند. این به این دلیل است که VBA مقدار x (آنچه زیربرنامه انتظار دریافت آن را دارد) را مجدداً اختصاص می دهد تا با مقدار A (آنچه برنامه در حال ارسال به زیربرنامه است) مطابقت داشته باشد. نکته مهمی که در ارسال پارامترها به زیر روال ها باید به خاطر داشته باشید این است که برنامه شما باید همان تعداد پارامتری را که زیربرنامه انتظار دارد ارسال کند و پارامترها باید از انواع منطبق و با ترتیب مناسب باشند.
