برایان محدوده ای از سلول ها (مثلاً 25 ردیف) دارد که از قالب بندی شرطی استفاده می کنند. وقتی او یک ردیف را در این محدوده می چسباند (مثلاً در ردیف 7)، محدوده استفاده شده در قانون قالب بندی شرطی به دو محدوده کوچک تر تقسیم می شود که شامل ردیف 7 نمی شود.
در اینجا دو چیز وجود دارد که باید به خاطر بسپارید: اول، تا آنجا که به اکسل مربوط می شود، قالب بندی شرطی دقیقاً همین است - قالب بندی - و وقتی کپی و جای گذاری می کنید به این شکل رفتار می شود. دوم، وقتی چسب می زنید، لازم نیست همه چیز را بچسبانید. با استفاده از Paste Special، چندین گزینه وجود دارد که قالب بندی را حذف می کنند و در عوض، برخی از نسخه های چسباندن فقط محتویات غیرقابل قالب بندی آنچه کپی کرده اید را انجام می دهند.
برای مثال، می توانید Paste Special را انتخاب کنید و مقادیر یا فرمول ها را بچسبانید. انجام این کار باعث می شود که قالب بندی زیربنایی ردیف 7، از جمله هر قالب بندی مشروط در ردیف، بدون مزاحمت باشد. تا زمانی که چسباندن شما شامل قالب بندی نباشد، قالب بندی شرطی به محدوده های کوچکتر تقسیم نمی شود.
اگر می خواهید قالب بندی محدودی را در مواردی که جای گذاری می کنید بگنجانید، می توانید چیزی مانند گزینه Values و Number Formats را انتخاب کنید. با این کار مواردی مانند حاشیه ها، قالب بندی فونت و قالب های شرطی دست نخورده باقی می ماند.
یکی دیگر از گزینه های خوب Paste Special که باید در نظر بگیرید، گزینه «همه، ادغام قالب های شرطی» است. اگر چیزی که می چسبانید هیچ قانون قالب بندی شرطی مرتبط با آن نداشته باشد، قوانین ردیف 7 معتبر می مانند و هیچ چیز به محدوده های کوچک تر تقسیم نمی شود. با این حال، اگر چیزی که می چسبانید دارای قوانینی باشد، آن ها با قوانین موجود در ردیف 7 ادغام می شوند.
