اغلب دستگاه های امروزی مانند رایانه های شخصی، لپ تاپ ها، کنسول های بازی، تبلت ها، تلفن های همراه هوشمند و ... به بیانی ساده سیستم های سخت افزاری بسیاری پیچیده ای می باشند. تقریباً می توان گفت که تمامی دستگاه های هوشمند ذکر شده از حافظه اصلی برای ذخیره سازی موقتی داده های خود برخوردار می باشند که در عملکرد صحیح و بی عیب و نقص سیستم نقش بسیار بسزایی را به خود اختصاص داده و امکان استفاده از دستگاه بدون وجود آن امکان پذیر نمی باشد.
همان طور که می دانیم، حافظه های اصلی یا به عبارتی دیگر رم (Ram) در دسته حافظه های فرار طبقه بندی می شوند که مطابق با آن تمامی اطلاعات موجود در تراشه پس از قطع شدن جریان برق به صورت دائمی از بین رفته و امکان بازیابی آن ها دیگر امکان پذیر نمی باشد. بر همین اساس از آنجایی که قطعات تشکیل دهنده سخت افزاری دستگاه و همچنین بسترهای نرم افزاری آن نظیر سیستم عامل و ... اقدام به ذخیره سازی داده های خود در حافظه رم می کنند، قطع ناگهانی جریان برق در نتیجه فشردن و نگاه داشتن کلید پاور می تواند به از بین رفتن اطلاعات مهم و حیاتی برای عملکرد پلتفرم های سخت افزاری و نرم افزاری دستگاه منتهی شود که نتیجه آن ممکن است به صورت بالقوه ای خرابی های گوناگون را به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال ممکن است بازی که در میانه آن برق دستگاه را ناگهانی قطع کرده اید خراب شده و امکان اجرای آن دیگر میسر نبوده و نصب مجدد را نیازمند باشد که این خود می تواند به از بین رفتن سیوها و ... منتهی شود. این مثال در مورد اپلیکیشن های مورد استفاده و ... نیز صادق می باشد.
در گذشته که دستگاه ها از پیچیدگی های سخت افزاری کمتری برخوردار بوده و پیشرفت فناوری نیز عقب تر از وضعیت کنونی قرار داشت، اغلب دستگاه های الکترونیکی از سویچ های سخت یا به عبارتی دیگر Hard Switch برخوردار بوده اند که با فشردن آن ها مداری قطع و عدم عبور جریان الکتریکی خاموش شدن وسیله را به دنبال داشت، اما امروزه تقریباً می توان گفت تمامی سخت افزارهای هوشمند از آنچه که مهندسان تحت عنوان سویچ نرم (Soft Switch) از آن یاد می کنند بهره می برند که با فشردن آن برای یک مرتبه سیگنالی به مداری هوشمند که در کنترل سیستم عامل و یا فریمور دستگاه می باشد ارسال و عملیات خاموش شدن به صورت نرم افزاری و به آرامی انجام می پذیرد که در نتیجه آن تمامی اطلاعات و داده های موجود در حافظه رم ذخیره سازی شده و یا در صورت نیاز نسخه پشتیبان از آن ها تهیه می شود، تمامی اپلیکیشن ها و بسترهای نرم افزاری در حال اجرا در پس زمینه سیستم عامل بسته و سپس عملیات خاموش شدن به اتمام می رسد. در این حالت احتمال بروز مشکلات نرم افزاری و سخت افزاری به حداقل مقدار ممکن کاهش پیدا کرده و یا به صفر می رسد.
از آنجایی که بروز نقص در بسترهای نرم افزاری و به دنبال آن هنگ دستگاه یا سیستم عامل اجتناب ناپذیر می باشد، اغلب سویچ های نرم به کار رفته در کامپیوترها و سیستم های هوشمند از حالت پشتیبان دیگری نیز برخوردار می باشند که با فشردن و نگاه داشتن آن برای چند ثانیه عملیاتی شده و مشابه با سویچ های سخت، با قطع مدار خاموش شدن وسیله را به انجام می رسانند؛ اما نکته مهم آن است که این حالت فقط در زمان نیاز و ضرورت باید مورد استفاده قرار گیرد، زیرا به عنوان مثال کامپیوتری که هنگ کرده و به هیچ کدام از دستورات ورودی از سمت کاربر پاسخ نمی دهد تنها با ریست و یا خاموش شدن به صورت سخت افزاری و به وسیله دکمه پاور مجدداً قابل استفاده می شود.
حالت عملکرد اصلی سویچ های نرم، یعنی یک مرتبه فشردن آن ها با توجه به مدار هوشمندی که به آن متصل می باشد متفاوت است. به عنوان مثال فشردن این کلید برای یک مرتبه در دستگاهی ممکن است خاموش شدن سیستم را به دنبال داشته و در دستگاهی دیگر سیستم به خواب (Sleep) یا حالت آماده به کار (Stand By) برود. نکته جالب آن است که در اغلب سیستم های هوشمند، مدار مورد بحث قابل برنامه نویسی و شخصی سازی می باشد که در این صورت می توانید حالت عملکردی اصلی سویچ یا سویچ های نرم را با ورود به بایوس، منوی تنظیمات و یا مسیر مربوطه تغییر دهید. در انتها باید مجدداً توصیه می شود تا وسایل و دستگاه های مورد استفاده خود را به صورت نرم افزاری و از طریق سیستم عامل خاموش کرده و یا در مواقع لزوم تنها یک مرتبه کلید پاور را بفشارید تا این عمل به صورت خودکار از طریق سیستم عامل انجام پذیرد. خاموش نمودن سخت افزاری از طریق فشردن و نگاه داشتن کلید پاور را تنها به مواقع لزوم و اورژانسی موکول نمایید!
