اگر شما نیز یکی از کاربران ثابت
اینترنت خط تلفن یا به عبارتی دیگر ADSL هستید، این احتمال وجود دارد که تاکنون به دلایلی همچون خرابی و یا ارتقا که در پاراگراف قبل ذکر شد دستگاه مودم یا روتر خود را تعویض کرده و مدل قدیمی اکنون در کشو و یا کمد در حال خاک خوردن است. اگر مودم قدیمی مورد استفاده شما کاملاً سالم باشد، فروختن آن می تواند در دسترسی فرد دیگری به اینترنت که از بودجه لازم برای خرید دستگاهی آکبند برخوردار نیست تأثیرگذار باشد، اما سؤالی که ممکن است پیش آید این است که آیا فرد خریدار می تواند از طریق مودم یا روتر قدیمی اطلاعاتی را در مورد شما به دست آورد؟ آیا دستگاه های مودم اطلاعات حیاتی را در خود ذخیره سازی طولانی مدت می کنند؟
همان طور که می دانیم دستگاه های مودم یا روتر که به عنوان یکی از قدم ها جهت برقراری ارتباط با
شبکه گسترده وب به شمار رفته و به منظور هدایت اطلاعات دریافتی از اینترنت به سمت دستگاه های متصل به خود طراحی و توسعه پیدا کرده اند با توجه به سطح پیچیدگی، امکانات مورد پشتیبانی و ... در انواع و اقسام مدل های مختلف روانه بازار شده و می توان گفت بی شمار محصول از جانب سازندگان گوناگون به صورت گسترده در دسترس کاربران قرار گرفته اند. برخی از مودم ها فقط قادرند تا از طریق کابل به صورت فیزیکی به یک کامپیوتر یا
لپ تاپ متصل شده و برخی دیگر این گستردگی را به چهار یا پنج سیستم افزایش داده اند. برخی از محصولات از فناوری ارتباط بیسیم وای فای جهت سهولت اتصال دستگاه هایی همچون
گوشی موبایل برخوردار بوده و برخی دیگر نیز پشتیبانی از اینترنت همراه 3G و 4G برای دسترسی به شبکه گسترده وب از طریق اینترنت همراه در صورت قطعی ADSL را نیز ارائه داده اند، اما نکته مهم آن است که تقریباً تمامی محصولات ساخت کمپانی های گوناگون با درجه پیچیدگی و سطح امکانات کم یا زیاد از حافظه داخلی بسیار اندکی برخوردار بوده و داده ها مدت زمان زیادی باقی نمی مانند؛ هرچند که مودم ها و روترها به صورت اختصاصی برای جابه جایی اطلاعات طراحی و توسعه پیدا کرده اند!
طراحی دستگاه های مورد بحث به گونه ای انجام پذیرفته تا داده های مربوطه را از نقطه A دریافت کرده و سپس در کوتاه ترین و سریع ترین زمان ممکن به نقطه B منتقل نمایند، بر همین اساس ترافیک اینترنت به صورت دائمی و طولانی مدت در حافظه دستگاه ذخیره سازی نشده و قابل بازیابی نیز نمی باشند. علاوه بر آن اکثر داده های منتقل شده از طریق اینترنت به منظور افزایش
امنیت در حالت پیش فرض نیز کدگذاری شده اند.
از جمله اطلاعات باقی مانده به صورت دراز مدت در حافظه مودم و یا روتر می توان به نام کاربری و رمز عبور اتصال خودکار به اینترنت، مقادیر VPI و VCI، گذرواژه مورد نیاز جهت اتصال به شبکه وای فای (در صورت پشتیبانی) و شناسه شبکه یا به عبارتی دیگر SSID اشاره کرد. اطلاعات ذکر شده حتی در صورت آگاهی توسط دیگران نیز به نوعی بی خطر می باشند، زیرا نام کاربری و رمز عبور اتصال به اینترنت به همراه مقادیر VPI و VCI خاص شما و شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنتی بوده و به صورت اختصاصی بر روی خط تلفن منزل یا محل کار تنظیم شده اند، بنابراین امکان دسترسی به آن ها از راه دور میسر نمی باشد. تنها موردی که ممکن است کمی نگران کننده باشد شناسه SSID و گذرواژه اتصال به شبکه وای فای است که امکان دسترسی دیگران را میسر ساخته، اما نکته مهم آن است که فرد باید به صورت فیزیکی در محدوده تحت پوشش امواج وای فای مودم قرار داشته باشد تا بتواند بدون آگاهی شما به اینترنت متصل شود که احتمال آن بسیار پایین و می توان گفت تقریباً صفر است (مگر آنکه که مودم را به همسایه دیوار به دیوار خود واگذار کنید!).
برخی از مودم ها امکان درج اطلاعات اضافی همچون ایمیل و ... را نیز در اختیار کاربران قرار می دهند که در صورت دسترسی دیگران می تواند باعث بروز آزاد و اذیت های مختلف شود.
حال اگر به پاراگراف ابتدای نوشته مراجعه کرده و سؤال مطرح شده را پاسخ دهیم، باید بگوییم که خیر و فروش دستگاه مودم و یا روتر اطلاعات حیاتی را در مورد حریم ایمنی و محرمانه شما فاش نکرده و می توانید با خیال راحت نسبت به این امر اقدام کنید، اما بهتر است تا پیش از فروش ابتدا مودم را یک یا چند مرتبه ریست نمایید تا تمامی اطلاعات، حتی موارد دراز مدت مدت ذکر شده نیز به صورت کامل از حافظه دستگاه پاک و عملیات بازگردانی به تنظیمات کارخانه انجام پذیرد. اگرچه فرد خریدار برای استفاده از مودم و اتصال به اینترنت خود باید نسبت به این امر اقدام کند، اما برای راحتی خیال خود می توانید این عمل را انجام دهید. فرآیند ریست مودم یا روتر در تقریباً تمامی محصولات و مدل های سخت کمپانی های گوناگون یکسان بوده و به راحتی فشردن و نگاه داشتن کلید
سخت افزاری ریست (Reset یا Restart) برای چند ثانیه انجام می پذیرد، اما ممکن است نکات کوچکی وجود داشته باشند که مطمئناً در دفترچه دستگاه ذکر شده اند. در ادامه دستورالعمل ریست نمودن سخت افزاری محصولات کمپانی های مطرح جهانی درزمینهٔ طراحی و تولید تجهیزات شبکه گردآوری شده است:
محصولات Netgear: فشردن و نگاه داشتن کلید سخت افزاری ریست برای 7 ثانیه.
محصولات Linksys: فشردن و نگاه داشتن کلید سخت افزاری ریست برای 10 تا 15 ثانیه.
محصولات D-Link: فشردن و نگاه داشتن کلید سخت افزاری ریست برای 10 ثانیه.
محصولات TP-Link: فشردن و نگاه داشتن کلید سخت افزاری ریست یا WPS تا زمان چشمک زدن سریع چراغ SYS LED یا بیشتر از 10 ثانیه.
مودم های Cisco: فشردن و نگاه کلید سخت افزاری ریست زمان روشن نمودن مودم و رها کردن آن پس از 10 ثانیه.
زمانی که یک مودم با موفقیت ریست شود، این عمل به نحوی به اطلاع کاربر می رسد؛ به عنوان مثال ممکن است تمامی چراغ های اطلاع دهنده وضعیت خاموش و سپس مجدداً روشن شوند و یا چراغی به سرعت شروع به چشمک زدن بکند. نکته مهم آن است که برای ریست نمودن دستگاه، باید حتماً آن را روشن کرده و سپس تا زمان بوت کامل صبر کنید (امکان ریست نمودن در حالت خاموش وجود ندارد). علاوه بر آن کلید سخت افزاری ریست در اغلب دستگاه ها به منظور جلوگیری از فشردن احتمالی آن در خارج از دسترس آسان قرار گرفته است که در این صورت باید با استفاده از یک گیره نگهداری کاغذ، خلال دندان و ... نسبت به فشردن آن اقدام کنید.
