دیک تعجب کرد که چرا وقتی حواشی یک سند را در مجموعه ای از چندین سند تغییر می دهد، Word حاشیه هر سند را تغییر می دهد. از همه چیزهایی که او در مورد Word خوانده است که قرار نیست اتفاق بیفتد.
دیک درست می گوید؛ قرار نیست این اتفاق بیفتد اسناد Word بر اساس الگوها هستند، و هنگامی که یک سند ایجاد می کنید، حاشیه ها بر اساس تنظیمات در قالبی که استفاده می کنید تنظیم می شوند. (اگر به Word دستور ندهید که از یک الگوی خاص استفاده کند، همچنان از الگوی Normal برای ایجاد سند استفاده می‌کند و حاشیه‌های سند بر اساس آنچه در الگوی عادی وجود دارد است.) اگر بعداً حاشیه‌های الگو را تغییر دهید، Word حاشیه ها را در هیچ سند موجود بر اساس آن الگو تغییر نمی دهد. با این حال، بر روی اسنادی که در آینده ایجاد می کنید و بر اساس آن الگو هستند، تأثیر می گذارد. اگر مجموعه کاملی از اسناد مبتنی بر همان الگو دارید و حاشیه‌های یکی از اسناد را تغییر می‌دهید، حاشیه‌های اسناد دیگر (و در الگوی مبتنی بر آنها) بدون تأثیر باقی می‌مانند.
بنابراین، اگر حاشیه‌های سند شما به نحوی تغییر می‌کند که در بالا توضیح داده نشده است، ممکن است چند چیز در کار باشد. اول از همه، ممکن است چیزی که می‌بینید بر اساس حاشیه‌ها نباشد، بلکه بر اساس برخی تنظیمات قالب‌بندی دیگر باشد. به عنوان مثال، فرض کنید که سند شما دارای حاشیه های 1 اینچی است و همه پاراگراف های شما از سبک متن متن استفاده می کنند. به طور پیش‌فرض، همه پاراگراف‌های شما ۱ اینچ از لبه سمت چپ کاغذ شروع می‌شوند.
فرض کنید بعداً تورفتگی پاراگراف های سند را تغییر دهید. تمام پاراگراف ها را انتخاب می کنید و نشانگر تورفتگی روی خط کش را به اندازه نیم اینچ به سمت راست می کشید. اکنون به نظر می رسد که حاشیه شما 1.5 اینچ است، اما واقعاً اینطور نیست. آنچه واقعاً اتفاق می افتد این است که حاشیه شما هنوز 1 اینچ است و تورفتگی پاراگراف شما 0.5 اینچ است.
این معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند و فقط سند فعلی تحت تأثیر قرار می گیرد. با این حال، اگر «به‌روزرسانی خودکار» را برای استایل متن متن (در کادر محاوره‌ای اصلاح سبک) علامت زده باشید، تغییری که به‌تازگی در سبک متن متن انجام دادید (تورفتگی پاراگراف تغییر یافته) به حالت عادی «بازنویسی» می‌شود. قالب. این بدان معنی است که تمام اسناد آینده مبتنی بر الگوی Normal دارای پاراگراف‌هایشان با 0.5 اینچ تورفتگی خواهند بود – حداقل آنهایی که از سبک متن بدنه استفاده می‌کنند. بعلاوه، اگر سایر اسناد شما دارای تیک "به روز رسانی خودکار سبک های سند" باشند (در کادر گفتگوی الگوها و افزونه ها که برای پیوند الگو به سند استفاده می شود)،
این "اگر"های زیادی است، اما این یک سناریوی غیرعادی نیست. اگر این سناریو واقعیت نحوه تنظیم اسناد شما را منعکس می کند، تنها راه حل آن این است که دو چک باکس ذکر شده را خاموش کنید و سپس به صورت جداگانه تغییراتی در اسناد ایجاد کنید.
اگر سناریوی فوق منعکس کننده آنچه در موقعیت شما اتفاق می افتد نیست، ممکن است موارد دیگری بر اسناد شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، ممکن است برخی از ماکروها در پشت صحنه در حال اجرا باشد که بررسی می کند که چه زمانی حاشیه ها تغییر می کنند. سپس ماکرو می تواند اسناد یا الگوهای دیگر را به روز کند تا تغییرات را منعکس کند. تشخیص این وضعیت باید آسان باشد. فقط بررسی کنید که آیا ماکروهای مرتبط با اسناد شما وجود دارد یا خیر. اگر چنین است، آنها را بررسی کنید و ببینید چه کار می کنند.
تا اینجا من فرض کردم که شما واقعاً با اسناد جداگانه کار می کنید. اگر اسناد شما به نوعی به عنوان یک واحد واحد در نظر گرفته می شود، هیچ یک از آنچه که من توضیح دادم واقعاً اعمال نمی شود. به عنوان مثال، اگر از یک سند اصلی و اسناد فرعی استفاده می کنید، پس از طراحی، اسناد فرعی از تنظیمات حاشیه سند اصلی به جای هر حاشیه ای که ممکن است در اسناد فرعی تنظیم شود، استفاده می کند. سناریوی باز کردن یک سند جدید و استفاده از زبانه Insert روبان برای افزودن اسناد جدید به سند فعلی ارتباط نزدیک دارد. اسناد اصلی و تکی (و حاشیه آنها) بدون تغییر باقی می مانند، اما وقتی در سند فعلی درج می شوند، حاشیه های آن سند جدید را اتخاذ می کنند.
