قبلاً می دانید که Word شامل بسیاری از ویژگی های AutoCorrect است که به جبران کاستی های شما به عنوان یک تایپیست کمک می کند. یکی از آن ها توانایی Word برای تشخیص خودکار زمانی است که شما در حال شروع یک جمله جدید هستید و سپس اولین کلمه آن جمله جدید را با حروف بزرگ بنویسید.
با این حال، گاهی اوقات ممکن است نخواستید جمله جدیدی را شروع کنید. ممکن است به تازگی یک مخفف تایپ کرده باشید که شامل یک نقطه است و Word فکر کرده است که پایان یک جمله است و بنابراین شروع یک جمله جدید است. اما صبر کن! همانطور که در حال تایپ کردن هستید، متوجه می شوید که Word این فرض را برای همه اختصارات، فقط برای برخی از آنها انجام نمی دهد. چگونه تفاوت را می داند؟
Word اختصاری هایی را که در نوشته های خود استفاده می کنید را پیگیری می کند، اما آنها را مخفف نمی نامد. در عوض، از آنها به عنوان استثنا یاد می کند. استثنا برای چه؟ چرا، به ویژگی AutoCorrect که تعیین می کند چه زمانی به پایان یک جمله رسیده اید. با دنبال کردن مراحل زیر می توانید این ناحیه از Word را پیدا کنید:
شکل 1. کادر محاوره ای AutoCorrect Exceptions.
- کادر محاوره ای Word Options را نمایش دهید. (در Word 2007 روی دکمه Office کلیک کنید و سپس Word Options را کلیک کنید. در Word 2010 یا نسخه جدیدتر، تب File را در نوار نمایش داده و سپس روی گزینه ها کلیک کنید.)
- در سمت چپ کادر محاوره ای روی Proofing کلیک کنید.
- روی AutoCorrect Options کلیک کنید. Word کادر محاوره ای AutoCorrect را نمایش می دهد.
- روی دکمه Exceptions کلیک کنید. Word کادر محاوره ای AutoCorrect Exceptions را نمایش می دهد.
- مطمئن شوید که تب First Letter انتخاب شده است. (شکل 1 را ببینید.)
لیست «استثناها» فهرست شده در کادر محاوره ای چیزی نیست جز فهرستی از اختصارات. با تایپ کردن آن و کلیک کردن بر روی افزودن می توانید چیزی را به لیست اضافه کنید. نگران درست کردن چیزی بزرگ یا کوچک نباشید. Word بین این دو لیست تفاوتی قائل نمی شود. بنابراین، هم دکتر و هم DR. (و dR یا dr.) استثناهای معتبر در نظر گرفته می شوند، فقط به موجب dr. ورود در لیست
در پایین کادر محاوره ای یک چک باکس با عنوان Automatically Add Words to List وجود دارد. پس از انتخاب، Word کمی تجزیه و تحلیل از نحوه تایپ شما انجام می دهد و کلمات را به صورت خودکار به لیست استثنا اضافه می کند. فرض کنید در حال تایپ کردن هستید و یک مخفف وارد می‌کنید که Word آن را در لیست استثنا پیدا نمی‌کند. به طور طبیعی فرض می کند که شما در انتهای یک جمله هستید و حرف اول را در کلمه بعدی بزرگ می کند. اگر کلمه را با حروف کوچک بازنویسی کنید و دوباره تایپ کنید، Word یک استثنا برای شما تعریف می کند. با این حال، اگر صرفاً با فشار دادن Ctrl+Z یا استفاده از ابزار Undo، حروف بزرگ خودکار را لغو کنید ، Word مخفف جدید شما را نمی‌شناسد.
اگر بعداً می خواهید چیزی را از لیست استثنا (مخفف) حذف کنید، به سادگی آن ورودی را از لیست انتخاب کرده و روی Delete کلیک کنید. ورودی بلافاصله حذف می شود.
