اکسل شامل یک ابزار Remove Duplicates است که می تواند مفید باشد. با این حال، Ulises مایل است به جای حذف موارد تکراری، آنها را به سادگی شناسایی کند. او تعجب می کند که آیا ابزاری از نوع "شناسایی موارد تکراری" وجود دارد.
یکی از راه هایی که بسیاری از مردم (از جمله خود من) استفاده می کنند، تکیه بر ستون کمکی است. اجازه دهید بگوییم که می‌خواهید بر اساس محتوای ستون C، موارد تکراری را بررسی کنید، و ردیف 1 حاوی سرصفحه‌هایی برای هر ستون است. این بدان معنی است که داده های شما در سلول C2 شروع می شود.
ابتدا، داده های خود را بر اساس ستون C مرتب کنید. سپس، در یک ستون دیگر و بدون استفاده (بگذارید بگوییم که ستون F است)، موارد زیر را در سلول F3 وارد کنید، که با ردیف دوم داده های شما مطابقت دارد:
=IF(C3=C2, "duplicate","")
این را برای هر تعداد ردیفی که لازم است کپی کنید، و هر تکراری با کلمه "تکراری" علامت گذاری می شود. این فرآیند شناسایی سریع، آسان و با زمان آزمایش شده است.
اگر نمی خواهید داده های خود را مرتب کنید، می توانید از فرمول دیگری در ستون کمکی استفاده کنید. در این حالت، شما باید این فرمول را به سلول F2 اضافه کنید که با ردیف اول داده های شما مطابقت دارد:
=IF(COUNTIF(C$2:C2,C2)>1,"duplicate","")
فرمول را به تعداد سطرهایی که می خواهید کپی کنید و تمام ردیف های تکراری خود را به وضوح علامت گذاری کنید - بدون مرتب سازی.
رویکرد دیگر تکیه بر قابلیت‌های قالب‌بندی شرطی اکسل است. این مراحل را دنبال کنید:
شکل 1. کادر محاوره ای مقادیر تکراری.
- داده هایی را که می خواهید تجزیه و تحلیل کنید انتخاب کنید. در سناریویی که قبلاً ارائه شده است، تمام سلول های ستون C را انتخاب می کنید.
- تب Home نوار را نمایش دهید.
- روی گزینه Conditional Formatting در گروه Styles کلیک کنید. اکسل پالتی از گزینه های مربوط به قالب بندی شرطی را نمایش می دهد.
- نشانگر ماوس را روی گزینه Highlight Cells Rules قرار دهید. یک منوی پرواز چند گزینه اضافی را نشان می دهد.
- در منوی پرواز بر روی گزینه Duplicate Values کلیک کنید. اکسل کادر محاوره ای مقادیر تکراری را نمایش می دهد. (شکل 1 را ببینید.)
- از لیست کشویی در سمت راست کادر محاوره ای استفاده کنید تا نحوه قالب بندی سلول های تکراری را مشخص کنید.
- روی OK کلیک کنید.
توجه داشته باشید که رویکرد قالب‌بندی شرطی همه موارد تکراری در داده‌های شما را برجسته می‌کند، در حالی که رویکردهای ستون کمکی که قبلا ذکر شد، تنها موارد دوم و بعدی داده‌هایی را که بررسی می‌کنید پرچم‌گذاری می‌کنند. همچنین، رویکرد قالب‌بندی شرطی تنها 255 کاراکتر اول هر سلول را بررسی می‌کند.
