کریس یک سری کاربرگ در یک ورک بوک دارد، یکی برای هر ماه از سال. در یک کاربرگ خلاصه، او می خواهد مقادیر موجود در همان سلول هر کاربرگ را جمع کند. کریس این کار را با استفاده از فرمولی شبیه به زیر انجام می دهد:
=SUM(January:December!B19)
این به خوبی کار می کند، به جز برای مواردی که یکی از سلول های B19 در محدوده ممکن است حاوی مقدار #N/A باشد. در آن صورت، کریس #N/A را در نتیجه در برگه خلاصه دریافت می کند. آنچه کریس دوست دارد این است که نتایج #N/A برای مجموع نادیده گرفته شود، گویی سلول ها خالی هستند.
چند راه برای برخورد با این مشکل وجود دارد. شاید بهترین روش این باشد که به فرمول استفاده شده در سلول B19 هر کاربرگ ماه نگاه کنید. به عنوان مثال، اجازه دهید بگوییم که فرمول در هر کاربرگ به این صورت است:
=SUM(B1:B18)
می توانید فرمول های این کاربرگ های جداگانه را تغییر دهید تا امکان مقادیر #N/A را در نظر بگیرند. به عنوان مثال، موارد زیر در B19 در هر کاربرگ به خوبی کار می کنند:
=SUMIF(B1: B18,"<>#N/A")
این باعث می شود که مجموع سلول B19، در هر کاربرگ، بر اساس تمام مقادیر غیر N/A در محدوده باشد. به همین دلیل، ممکن است فکر کنید می توانید این کار را در برگه خلاصه انجام دهید:
=SUMIF(January:December!B19,"<>#N/A")
با این حال، این کار نمی کند، زیرا تابع SUMIF ماهیت "سه بعدی" ندارد. نمی توان آن را در طیف وسیعی از کاربرگ ها به روش نشان داده شده استفاده کرد. به همین دلیل است که بهترین راه حل بازگشت به مقادیر فردی در هر کاربرگ است که در کاربرگ خلاصه محاسبه می شود.
اگر فرمول شما در کاربرگ های ماه جداگانه از تابع SUM استفاده نمی کند، بدیهی است که تغییر آنها برای استفاده از SUMIF کار آسانی نیست. در این صورت، ممکن است بخواهید فرمول موجود را در یک بررسی محصور کنید تا ببینید آیا فرمول مقدار خطا را برمی گرداند یا خیر. این تکنیک به این صورت انجام می شود:
=IFERROR(,0)
تابع IFERROR به سادگی بررسی می کند که آیا خطایی توسط فرمول برگردانده شده است یا خیر. اگر وجود داشته باشد، 0 را برمی گرداند. اگر وجود نداشته باشد، نتیجه فرمول را برمی گرداند.
تفاوت زیادی بین رویکرد IFERROR و استفاده از رویکرد SUMIF که قبلا ذکر شد وجود دارد. رویکرد SUMIF یک مجموع را برای همه مقادیر غیر N/A در محدوده برمی گرداند، اما رویکرد IFERROR برای کل مجموع اگر مقادیر #N/A در محدوده وجود داشته باشد، 0 را برمی گرداند. این به وضوح می تواند بر آنچه در برگه خلاصه شما نشان داده می شود تأثیر بگذارد، بنابراین باید تعیین کنید که کدام رویکرد برای داده هایی که با آن کار می کنید مناسب است.
