ریموند نشان داد که در صدور صحیح فایل های محدود شده از داخل اکسل با مشکلاتی مواجه است. ریموند از اکسل درخواست می کرد که یک فایل با استفاده از کاراکتر تب به عنوان جداکننده ایجاد کند. به نظر می رسد که اکسل به طور قابل اعتمادی یک کاراکتر برگه را در انتهای یک سطر اضافه نمی کند، زمانی که آخرین فیلد در ردیف خالی بود.
در واقع، اکسل برای کار به این شکل طراحی شده است. هنگام صادرات اطلاعات به یک فایل محدود شده، هر ردیف در جدول داده ها به طور مستقل مدیریت می شود. اگر یک ردیف خاص دارای فیلدهای کمتری نسبت به ردیف های دیگر باشد، اکسل ردیف صادر شده را با فیلدهای «خالی» حذف نمی کند. البته این می تواند منجر به مشکلاتی در برخی از برنامه های دیگر شود که از فایل ایجاد شده توسط اکسل استفاده می کنند و به تعداد ثابتی از فیلدها در هر ردیف ورودی متکی هستند.
یک راه حل برای این مشکل بالقوه این است که به سادگی مطمئن شوید که اکسل همیشه چیزی در هر سلول ستون آخر جدول داده شما دارد. این در واقع ساده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد - تنها کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید ستون سمت راست دارای یک رشته متن منحصر به فرد است، شاید چیزی شبیه [{|}]. (بعید است که چنین رشته ای در جای دیگری در داده های شما استفاده شود.) وقتی به یک فایل محدود شده صادر می کنید، اکسل همیشه همان تعداد فیلدها را در هر ردیف صادر می کند، دقیقاً تا رشته متن منحصربه فرد. سپس، هنگامی که فایل محدود شده را به برنامه دیگر خود وارد می کنید، می توانید به آن دستور دهید که آخرین فیلد هر ردیفی را که وارد می کند نادیده بگیرد.
