توماس یک کاربرگ دارد که در ستون A، یک تاریخ برای هر رکورد در کاربرگ دارد. در سلول های G2 و G3 او به ترتیب تاریخ شروع و پایان دارد. توماس می خواهد به این سلول ها در فرمول SUMIFS ارجاع دهد تا فقط مجموع سلول های ستون D را برای رکوردهایی که در ستون A، تاریخی بین آنچه در G2 و G3 وجود دارد، برگرداند. با این حال، به نظر می رسد توماس نمی تواند فرمول SUMIFS را به درستی کنار هم بگذارد تا به نتیجه صحیح برسد.
نکته کلیدی در این مورد درک نحو برای تابع SUMIFS است:
=SUMIFS(sum_range, criteria_range, criteria)
به عبارت دیگر، شما فقط به حداقل سه پارامتر با تابع SUMIFS نیاز دارید. با این حال، می توانید معیارهای اضافی را مشخص کنید، و این با افزودن جفت های اضافی "محدوده_معیار، معیار" به فرمول انجام می شود. در مورد توماس، دو معیار او وجود دارد، بنابراین نحو او برای SUMIFS شبیه به این خواهد بود:
=SUMIFS(sum_range, criteria1_range, criteria1, criteria2_range, criteria2)
با درک این موضوع، صرفاً موضوع وصل کردن محدوده ها و مشخصات معیارهای صحیح است. بیایید بگوییم که توماس فقط در ردیف های 2 تا 50 رکورد دارد و ردیف 1 برای عنوان ستون ها استفاده می شود. در این مورد، وصل کردن محدوده ها به صورت زیر است:
=SUMIFS(D2:D50, A2:A50, criteria1, A2:A50, criteria2)
توجه داشته باشید که محدوده معیارها، در مورد توماس، هر دو یکسان هستند، زیرا او می خواهد تاریخ ها (ستون A) را برای هر دو چک مقایسه کند. حالا بحث کنار هم گذاشتن معیارهاست. اینجا جایی است که می تواند کمی مشکل باشد. معیارها باید شامل عملگرهای مقایسه ای از نوعی (کمتر، مساوی یا بزرگتر از) باشند و اینها باید به عنوان مقادیر متنی مشخص شوند. بنابراین، برای مثال، توماس ممکن است وسوسه شود که معیارهای خود را به این شکل مشخص کند:
=SUMIFS(D2:D50, A2:A50, ">G2", A2:A50, "با این حال، این کار نمی کند، زیرا "G2" و "G3" را در علامت نقل قول قرار داده اید. این بدان معنی است که اکسل آنها را به عنوان مقادیر متن واقعی، نه به عنوان مقادیر سلول، که چیزی است که شما نیاز دارید، در نظر می گیرد. بنابراین، می توانید آنها را به این ترتیب به خارج از علامت نقل قول منتقل کنید:=SUMIFS(D2:D50, A2:A50, ">" & G2, A2:A50, "
این مقادیر در G2 و G3 را می گیرد و آنها را با عملگرهای مقایسه در عبارات معیار الحاق می کند. نتیجه این است که شما مقایسه های مناسب و در نتیجه نتیجه مناسب را از SUMIFS دریافت خواهید کرد.
اگر می خواهید، اگر از محدوده های نامگذاری شده در کاربرگ خود استفاده کنید، می توانید فرمول را کمی قابل فهم تر کنید. برای مثال می توانید تمام تاریخ های ستون A را انتخاب کنید و به آن محدوده نام «Dates» بدهید و مقادیر G2 و G3 را به ترتیب نام های «StartDate» و «EndDate» بدهید. فرمول شما می تواند به این صورت وارد شود:
=SUMIFS(D2:D50, Dates, ">" & StartDate, Dates, "
البته می توانید یک محدوده با نام برای ستونی که می خواهید جمع کنید ایجاد کنید و بر اساس آن فرمول را تنظیم کنید. مزیت استفاده از محدوده های نامگذاری شده در این روش این است که فرمول شما زمانی قابل درک تر است که یک هفته، ماه یا سال بعد آن را بررسی می کنید، زمانی که ممکن است فراموش کرده باشید که هر سلول یا محدوده برای چه چیزی استفاده می شود.
در نهایت، مثال های استفاده شده برای SUMIFS در این نکته فرض می کنند که می خواهید مقادیری را جمع کنید که بزرگتر از تاریخ شروع (G2) و کمتر از تاریخ پایان (G3) هستند. اگر می خواهید آن محدوده شامل باشد - به این معنی که هر رکوردی برای تاریخ های مشخص شده در G2 و G3 را شامل شود - پس می خواهید مقایسه های مشخص شده در معیارها را تغییر دهید:
=SUMIFS(D2:D50, Dates, ">=" & StartDate, Dates, "
برای مثال های بیشتر از استفاده از تابع SUMIFS، ممکن است این صفحه در سایت پشتیبانی مایکروسافت مفید باشد:
https://support.microsoft.com/en-us/office/sumifs-function-c9e748f5-7ea7-455d-9406-611cebce642b
