Dann می‌خواهد یک تصویر شناور را در سمت راست سرفصل سطح ۱ با تراز چپ قرار دهد به‌گونه‌ای که بالای عنوان و تصویر به‌صورت عمودی در سطح باشند. او می داند که چگونه موقعیت یابی را انجام دهد. او این کار را همیشه انجام می دهد. با این حال، تصویر همیشه بسیار کمی بالاتر از متن عنوان قرار می گیرد. هیچ صفحه ای در بالای عنوان وجود ندارد و هیچ پیکسل اضافی در بالای تصویر وجود ندارد. او آنها را کاملاً همسطح می خواهد، اما راهی برای انجام این کار پیدا نمی کند.
برای اطمینان، فاصله عمودی می تواند کمی گیج کننده باشد. این امر به ویژه زمانی صادق است که می‌خواهید بالای یک تصویر را با بالای یک خط متن تراز کنید. دلیل اینکه ممکن است گیج کننده باشد این است که متغیرهای زیادی در ترکیب وجود دارد. با این حال، چهار متغیر اصلی وجود دارد که باید به آنها توجه کنید:
- لنگر تصویر. مطمئن شوید که تصویر به پاراگرافی که می‌خواهید آن را با آن تراز کنید، متصل است.
- موقعیت تصویر مطمئن شوید که تصویر به صورت عمودی 0 اینچ زیر پاراگرافی که به آن لنگر انداخته است قرار گرفته باشد.
- فضا قبل. مطمئن شوید که پاراگراف قبل از آن خالی نباشد.
- فاصله خطوط. اطمینان حاصل کنید که فاصله خطوط پاراگراف برابر با اندازه فونت تنظیم شده است.
اگر هر یک از این موارد خارج از چرخه باشد، می تواند بر روی تراز عمودی بین تصویر و متن تأثیر بگذارد. این آخرین مورد - فاصله خطوط - است که من گمان می‌کنم در مورد دان مقصر است. وقتی یک پاراگراف را برای فاصله‌گذاری تکی (در کادر محاوره‌ای پاراگراف) تنظیم می‌کنید، Word به طور خودکار فرض می‌کند که می‌خواهید فاصله خطوط شما 120 درصد باشد. ارتفاع متن. بنابراین، اگر متن شما 10 pt. باشد، در این صورت فاصله گذاری تکی منجر به فاصله خطوط 12 pt. به عبارت دیگر، 2 نقطه خودکار بالای متن اضافه می شود. بالای این 12 نقطه است. خطی که Word تصویر را با آن تراز می کند.
تنها راه حل این مشکل این است که در کادر محاوره‌ای پاراگراف، تنظیم فاصله بین خطوط را روی Exactly تنظیم کنید و مطمئن شوید که اندازه‌ای برابر با ارتفاع فونت خود وارد کنید. این باید بیشتر فضای عمودی را که آزاردهنده است ببندد.
همانطور که گفته شد، درک کنید که فاصله خطوط می تواند کمی نامرتب باشد، زیرا هر حروف می تواند فضای سفید "داخلی" خود را داشته باشد. این مشابه وجود پیکسل های اضافی در بالای یک تصویر است. اثر این است که تصویر به نظر می رسد که در پایین تر، عمودی، از آنچه در واقع قرار دارد، قرار دارد. با یک فونت، فضای سفید اضافی در بالای کاراکترها وجود دارد که به نظر می رسد آنها در صفحه پایین تر از آنها قرار دارند. (به عنوان مثال، یک تایپ 10 نقطه ای ممکن است در واقع فقط 9 نقطه از ارتفاع عمودی را مصرف کند، با یک نقطه خالی اضافی در بالای کاراکترها.)
نکته اصلی این است که برای هر نوع تایپ، ممکن است مجبور شوید کمی با فاصله خطوط خود بازی کنید تا تراز عمودی دقیق مورد نظر خود را به دست آورید. به عنوان مثال، هنگام استفاده از 14 pt غیر معمول نیست. تایپ برای تنظیم فاصله خطوط در 12 pt. برای به دست آوردن موقعیت عمودی مورد نظر.
اگر هنوز نمی توانید موقعیت عمودی خود را دقیقاً همانطور که می خواهید بدست آورید، می توانید عنوان و تصویر خود را در یک جدول دو ستونی، جدول تک ردیفی قرار دهید. (عنوان در ستون سمت چپ و تصویر در سمت راست.) این باید به شما امکان تنظیم دقیق‌تر رابطه عمودی بین دو عنصر را بدهد.
در صورت عدم موفقیت، و به خصوص اگر نیاز به انجام این نوع تراز برای بسیاری از اسناد دارید، ممکن است بخواهید طرح‌بندی صفحه خود را در برنامه‌ای که به‌طور خاص برای آن نوع فعالیت طراحی شده است، در نظر بگیرید. به عنوان مثال، InDesign ابزارهای مختلفی را در اختیار شما قرار می دهد که می توانند کنترل بیشتری بر موقعیت یابی نسبت به آنچه که قبلاً با Word انجام دهید، به شما بدهد.
