چاک می تواند به راحتی محدوده های نام گذاری شده را در یک ورک بوک تنظیم کند، و اکسل به او اجازه می دهد مشخص کند که آیا محدوده نام گذاری شده باید برای کل ورک بوک اعمال شود یا برای یک کاربرگ واحد. با این حال، او در مورد مزایا و معایب محدود کردن دامنه یک محدوده نام گذاری شده به یک کاربرگ واحد متعجب است. این منجر به این سؤال می شود که آیا بهتر از واگذاری محدوده مجموعه به کل ورک بوک است؟
همانطور که چاک نشان می دهد، پیش فرض برای یک محدوده نامگذاری شده این است که برای کل ورک بوک اعمال می شود. برای اکثر افراد این کاملاً خوب است و منعکس کننده روشی است که بیشتر افراد با محدوده های نامگذاری شده کار می کنند. هیچ "ضریب عملکرد" مرتبط با محدوده ورک بوک یا محدوده کاربرگ وجود ندارد، بنابراین (خوشبختانه) وارد معادله نمی شود.
بنابراین، چه زمانی باید از حالت پیش فرض منحرف شوید و در عوض، انتخاب کنید که یک محدوده نام گذاری شده فقط برای یک کاربرگ قابل اجرا باشد؟ پاسخ واضح این است که وقتی یک کاربرگ دارید که ممکن است بخواهید آن را در یک ورک بوک کپی کنید، کاربرگ شامل محدوده های نام گذاری شده است که به محدوده هایی در آن کاربرگ اشاره می کند، و آن کاربرگ حاوی فرمول هایی است که از محدوده های نام گذاری شده استفاده می کند. وقتی کاربرگ را کپی می کنید، می خواهید که آن فرمول ها در چندین کاربرگ همچنان نسبت به کاربرگ هایشان کار کنند. اگر محدوده های نام گذاری شده از نظر دامنه به کاربرگ محدود می شوند، همه چیز باید همانطور که انتظار می رود کار کند.
اگر کاربرگ ای را کپی کنید که شامل محدوده های نام گذاری شده است که از محدوده «ورک بوک» استفاده می کند، و آن کپی در همان ورک بوک است، اکسل تغییری در کاربرگ کپی شده ایجاد می کند. به طور خاص، برای جلوگیری از سردرگمی در فضای نام ورک بوک، اکسل به طور خودکار محدوده های نامگذاری شده در کپی را به محدوده کاربرگ تبدیل می کند. محدوده های نام گذاری شده در کاربرگ اصلی بدون تغییر باقی می مانند و بنابراین، محدوده ورک بوک را حفظ می کنند.
اگر برگه ای را کپی کنید که شامل محدوده های نام گذاری شده است که از محدوده «ورک بوک» استفاده می کند، و آن کپی در ورک بوک دیگری قرار می گیرد، اکسل تنها در صورتی دامنه آن محدوده ها را تغییر می دهد که حفظ محدوده اصلی باعث تضاد با محدوده های نام گذاری شده قبلی شود. موجود در ورک بوک هدف
در همه موارد، می خواهید فرمول های موجود در کاربرگ های خود را مجدداً بررسی کنید تا مطمئن شوید که آن ها به آنچه شما انتظار دارید اشاره می کنند اشاره می کنند. برعکس، می توانید قبل از کپی کاربرگ، محدوده نام گذاری شده را به «کاربرگ» تغییر دهید تا احتمال اشتباه کمتری با کاربرگ های تکراری یا کپی شده وجود داشته باشد.
با این حال، هنگام استفاده از محدوده های نامگذاری شده برای یک کاربرگ خاص، باید دو گچ بالقوه را یادداشت کنید. ابتدا، وقتی شروع به تکثیر کاربرگ می کنید، ردیابی مشکلات بالقوه را برای کاربر کمی دشوارتر می کنید، زیرا محدوده هایی با نام یکسان در کاربرگ های مختلف وجود دارد. (فقط کمی بیشتر طول می کشد تا کاربر سر خود را به دور محدوده محدود بپیچد.)
دوم، اگر آن ماکروها به محدوده های نام گذاری شده دسترسی داشته باشند، می تواند ماکروهای شما را پیچیده تر کند. اگر چنین ماکروهایی دارید، باید آنها را به طور کامل آزمایش کنید تا مطمئن شوید که محدوده های مورد انتظار را ارجاع می دهند. اگر این کار را نکنید، ماکروها ممکن است داده های کاربرگ شما را به هم بریزند یا کلاً از کار بیفتند.
