مایکل در حال قالب بندی متن به یک مقاله سه ستونی است. او می‌خواهد فاصله خطوط (پیشرو) را کاهش دهد تا بیشتر "ستون مانند روزنامه" به نظر برسد. او از فونت 11 نقطه ای استفاده می کند، اما وقتی فاصله خطوط را دقیقاً روی چیزی کمتر از 12 نقطه تنظیم می کند، چاپگر قسمت های پایینی کاراکتر را کاهش می دهد. مایکل می‌خواهد فاصله خطوط کمتر از 12 نقطه باشد، اما نمی‌داند آیا این امکان وجود دارد یا خیر.
نحوه قرار دادن کاراکترها بر روی کاغذ به دو چیز بستگی دارد: نحوه طراحی فونت و روشی که نرم افزار داخلی چاپگر فونت را برای چاپ ترجمه می کند.
هنگامی که یک فونت طراحی می شود، حداقل هر کاراکتر در داخل چیزی طراحی می شود که می تواند به عنوان یک "جعبه" در نظر گرفته شود که اساساً عرض و ارتفاع کاراکتر را مشخص می کند. عرض نشان می دهد که به طور پیش فرض کاراکترها چقدر می توانند به صورت افقی به یکدیگر نزدیک شوند. ارتفاع نشان می دهد که کاراکتر تا چه اندازه در بالا و پایین خط مبنا به صورت عمودی گسترش می یابد. باز هم، این "جعبه" به صورت جداگانه برای هر کاراکتر در فونت تعریف می شود.
بدیهی است که در داخل کادر هر کاراکتر "فضای سفید" وجود خواهد داشت، زیرا ضربه هر کاراکتر کل کادر مستطیلی را پر نمی کند. می توانید از نرم افزار برای تنظیم فاصله افقی کاراکترها استفاده کنید. این فاصله نامیده می شود
kerning
. همچنین می توانید از نرم افزار برای تنظیم فاصله بین خطوط کاراکترها استفاده کنید. این نامیده می شود
leading
. (در Word، مایکروسافت ترجیح داد به جای پیشروی، به آن به عنوان فاصله بین خطوط اشاره کند.)
مایکل می‌خواهد فاصله خطوط در پاراگراف‌هایش را به همان اندازه یا کمتر از اندازه مشخص شده فونتی که استفاده می‌کند تنظیم کند. به این معنی که با فونت 11 pt، او می خواهد فاصله خطوط 11 نقطه یا کمتر باشد. او خاطرنشان می کند که هر چیزی کمتر از فاصله خطوط 12 نقطه ای باعث می شود که نزول شخصیت ها قطع شود. آزمایش نشان داده است که اگر فاصله خطوط را به اندازه کافی کاهش دهید، باید شروع به دیدن صعودی ها نیز کنید (پسوند حروف بلند، مانند
l
،
k
،
h
، و
f
شخصیت ها) قطع شود.
می توانید با به خاطر سپردن این نکته که می توانید فاصله خطوط را با افزایش های کمتر از نقطه کامل مشخص کنید، این مقدار را کمی به حداقل برسانید. هنگام آزمایش، متوجه شدم که تنظیم فاصله خطوط روی 11.5-pt که منجر به قطع نشدن نزول می شود، اما تنظیم آن روی 11.25-pt، مقداری برش را نشان می دهد.
نحوه نمایش برش به خود بستگی دارد، همانطور که ذکر شد، به روشی که کادرهای کاراکتر برای فونت تعریف می شوند. همچنین بستگی به نحوه عملکرد نرم افزار چاپگر با شفافیت «فضای سفید» در جعبه کاراکتر دارد. برخی از چاپگرها این شفافیت را به خوبی مدیریت می کنند، در حالی که برخی دیگر این کار را نمی کنند.
از آنجایی که تنها دو متغیر در نحوه رندر کردن فونت ها وجود دارد (دوباره، طراحی فونت و نرم افزار موجود در چاپگر)، ممکن است بتوانید به سادگی با تغییر فونت هایی که استفاده می کنید، نتایج متفاوتی در رابطه با برش به دست آورید. و چاپگری که سند خود را به آن خروجی می دهید.
