اگر کمی با سبک‌ها کار می‌کنید، از قبل می‌دانید که معمولاً دو نوع سبک در یک سند وجود دارد: سبک کاراکترها و سبک‌های پاراگراف. (Word همچنین به شما امکان می دهد تا سبک های جدول و لیست را تعریف کنید، اما آنها به اندازه سبک های کاراکتر و پاراگراف استفاده نمی شوند، و بنابراین خارج از محدوده این نکته هستند.) همانطور که از نام آنها پیداست، سبک های کاراکتر تعیین می کنند که شخصیت ها چگونه باید ظاهر شوند. در حالی که سبک های پاراگراف جامع تر هستند و نحوه ظاهر شدن کل پاراگراف ها را مشخص می کنند.
Word شامل تعداد زیادی سبک داخلی است که می توانید برای اسناد خود استفاده کنید. برخی از اینها به عنوان سبک شخصیت تعریف می شوند، اما اکثر آنها سبک پاراگراف هستند. قواعد کلی که بر اساس آن اعمال سبک کنترل می شود به شرح زیر است:
- اگر کاراکترها انتخاب شوند و شما یک سبک کاراکتر را اعمال کنید، ویژگی های آن سبک به کاراکترها اعمال می شود.
- اگر نویسه‌ها انتخاب شده باشند و سبک پاراگراف را اعمال کنید، فقط ویژگی‌های کاراکتر سبک انتخاب‌شده به کاراکترهای انتخاب‌شده اعمال می‌شود. سبک اصلی استفاده شده برای قالب کلی پاراگراف بدون تغییر باقی می ماند.
- اگر هیچ کاراکتری انتخاب نشده باشد و سبک کاراکتری را اعمال کنید، هیچ تاثیری روی پاراگراف وجود ندارد. با این حال، اگر بلافاصله شروع به تایپ کنید، سبک کاراکتر ظاهر چیزی را که تایپ می کنید تعیین می کند.
- اگر هیچ کاراکتری انتخاب نشده باشد و سبک پاراگراف را اعمال کنید، سبک برای کل پاراگراف تغییر می‌کند و ویژگی‌های سبکی را که انتخاب کرده‌اید در نظر می‌گیرد. اگر نویسه‌هایی در پاراگراف وجود داشت که قالب‌بندی جداگانه اعمال شده بود (از طریق سبک‌ها یا از طریق قالب‌بندی دستی)، آن قالب‌بندی دست نخورده باقی میماند.
- اگر یک پاراگراف کامل انتخاب شده باشد (که مشخصه آن درج علامت پاراگراف در انتخاب شماست)، و شما یک سبک کاراکتر را اعمال کنید، آنگاه همه کاراکترهای پاراگراف ویژگی های سبک انتخابی را در نظر می گیرند.
- اگر یک پاراگراف کامل انتخاب شود و یک سبک پاراگراف را اعمال کنید، قالب بندی کل پاراگراف تغییر می کند. اگر نویسه‌هایی در پاراگراف وجود داشته باشد که قالب‌بندی جداگانه اعمال شده باشد، آن قالب‌بندی دست نخورده باقی میماند.
